جاده سرد و برهوته
غم این فاصله سخته
سرنوشت من سکوته
خستم از غبار تردید
نگاهم به مه رسیده
سرنوشتم مثل ابراست
حکمم و خدا بریده
حکم من همیشه تبعید
تو چشای این و اونه
با کسی سازش ندارم
بیا برگرد به خونه
واسه من هنوز سواله
کی من و به تو رسونده
کمی پیشم بمون آخه
چیزی تا مرگم نمونده
من دارم می پوسم اینجا
فاصله یه اشتباهه
حکم تبعیدی برا من
این همون آخر راهه
اسم تو کنار اسمم
حتی تو فاصله پیداست
کاش می دونستی هنوزم
یکی اینجا خیلی تنهاست
نظرات شما عزیزان:
ϰ-†нêmê§ |